Şenay Dündar - İstanbul
Sevgili Şenay,
Yazmaya başlamanın en zor tarafı, yazmaya başlamaktır.
En profesyonel, yazıya yıllarını vermiş isimler bile kimi zaman bahaneler üretirler kendilerine: Keyifleri yerinde değildir, ilham gelmiyordur, hayat arkadaşlarıyla ya da densiz bir akrabayla sürtüşmüşlerdir, hava çok sıcak ya da çok soğuktur. Moralleri bozuk, zihinleri yorgun, dünya ise hakkında yazmaya değmeyecek kadar berbattır.
İnternet bir başka derttir. Özellikle de onun insan türünün başına sardığı sosyal medya. Zaman katilidir resmen. Oradan oraya sekerken bir de bakmışsınız saatler duman olmuş. Pek çok aklı başında yazar internet bağlantısı olmayan bilgisayarlarla çalışmayı seçiyor bu yüzden.
Ayrıca her hassas kalemi arada yoklayan “Yazacağım da ne olacak?” duygusu vardır ki en dişlisi budur. Kitaplarından iyi para kazanan yazarlar nadirattandır sonuçta. Kendinizi yazdıklarınızın dünyaya ne faydası olduğunu, hatta bir faydası olup olmadığını sorgularken bulursunuz. Voltajınız düşer, parmaklarınız klavyeye dokunamayacak kadar ağırlaşır, beyaz sayfa iyice korkutucu görünür göze.
